Rozdział 6

Chrześcijańska rodzina

6

1Dzieci, bądźcie posłuszne waszym rodzicom^a w Panu,^b bo to jest

słuszne. 2Poważaj swego ojca i matkę^a — to jest pierwsze

przykazanie w obietnicy, 3aby ci się dobrze działo[1] i abyś był

długowieczny na ziemi.^a

4A [wy], ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu swoich dzieci,^a ale wychowujcie

je w karności^b i pouczeniu Pana.^c

Chrześcijańskie relacje społeczne

5Słudzy, bądźcie posłuszni tym, którzy są według ciała waszymi[2] panami,^a z

bojaźnią i z drżeniem,^b w prostocie waszego serca,^c jak Chrystusowi;^d

6służcie nie na pokaz, jak [to robią] pochlebcy,^a lecz jak słudzy Chrystusa,^b

którzy pełnią wolę Boga z [całej] duszy,^c 7służąc z dobrej woli — jak Panu, a

nie ludziom,^a 8świadomi, że każdy, jeśli uczyni coś dobrego, to też otrzyma od

Pana — czy to sługa, czy wolny.^a 9A [wy], panowie, tak samo postępujcie

względem nich, porzućcie groźbę,^a świadomi, że zarówno ich, jak i wasz Pan

jest na niebiosach,^b a u Niego nie ma stronniczości.^c

Wezwanie do czujności

10W końcu, umacniajcie się w Panu^a i w potędze Jego siły.^b 11Przywdziejcie^a

pełną zbroję Bożą,^b po to byście mogli się ostać^c wobec zakusów diabła;^d

12gdyż nasza walka nie toczy się z krwią i ciałem,^a lecz ze zwierzchnościami, z

władzami, z rządcami tej ciemności, z duchowymi sprawami niegodziwości^b w

okręgach niebieskich.^c 13Dlatego weźcie na [siebie] pełną zbroję Boga,

abyście byli w stanie przeciwstawić się w dniu złym i po przezwyciężeniu

wszystkiego ostać się. 14Stańcie zatem mając swoje biodra przepasane^a

prawdą^b przywdziany pancerz sprawiedliwości^c 15i nogi obute^a w gotowość

ewangelii pokoju,^b 16we wszystkim podnieście tarczę[3] wiary,^a dzięki której

będziecie w stanie zgasić wszelkie rozżarzone pociski złego;^b 17weźcie też

hełm zbawienia^a[4] i miecz[5] Ducha,^b którym jest poselstwo Boga.^c 18W

każdej modlitwie i błaganiu módlcie się^a w Duchu o każdym czasie i na to

czuwajcie^b z całą uporczywością i błaganiem za wszystkich świętych 19i za

mnie,^a aby mi dane było słowo, gdy otworzę moje usta, by z odwagą^b

oznajmić tajemnicę ewangelii,^c 20ze względu na którą poselstwo sprawuję^a w

więzach,^b abym ją śmiało ogłosił, tak jak powiedzieć mi trzeba.^c

Końcowe wiadomości i pozdrowienia

21Abyście zaś wiedzieli i wy o tym, co mnie dotyczy, co robię, wszystko

oznajmi wam Tychikos,^a [nasz[6]] ukochany brat i wierny sługa w Panu,

22którego posłałem do was właśnie po to, abyście dowiedzieli się o tym, co

się z nami [dzieje], i aby pocieszył^a wasze serca. 23Pokój^a [niech będzie]

braciom i miłość^b wraz z wiarą od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa.

24Łaska^a [niech będzie] ze wszystkimi, którzy kochają naszego Pana^b Jezusa

Chrystusa w szczerości.[7]

---

[1]    2 Mjż 20,12; 5 Mjż 5,16.

[2]    Rodzajnik został przetłumaczony zaimkiem dzierżawczym (Wallace, Exegetical Syntax, 215).

[3]    Tarcza, gr. qureo,j (thyreos) duża, prostokątna tarcza 1,2 m wysokości, pokryta na zewnątrz skórą. Rzymscy legioniści przed walką moczyli skórę w wodzie, aby gasić rozpalone pociski (NET 628).

[4]    Iz 59,17.

[5]    Miecz to krótki rzymski gladius, ok. 60 cm długości, używany w walce wręcz. Paweł nie wymienia dzidy.

[6]    Rodzajnik został przetłumaczony zaimkiem dzierżawczym (Wallace, Exegetical Syntax, 215).

[7]    szczerość, gr. (aftharsia) ma kilka znaczeń: niezniszczalność, nieśmiertelność, uczciwość, szczerość. Każde z tych znaczeń ma w tym wypadku sens.

Rozdział 5

5

1Bądźcie[1] więc naśladowcami Boga,^a jak ukochane dzieci, 2

i postępujcie[2] w miłości,^a jak i Chrystus nas[3] umiłował^b i siebie

samego wydał zamiast nas^c[4] jako dar i ofiarę^d Bogu na wonny

zapach.^e 3Nierząd^a zaś i wszelka nieczystość lub chciwość niech nawet nie

będą wymieniane wśród was — jak przystoi świętym,^b 4również brzydota[5] i

głupia mowa^a lub błazeństwo, które nie przystoją, lecz raczej dziękczynienie.^b

5Tego bowiem bądźcie pewni, że żaden rozpustnik lub nieczysty, lub chciwiec,

to jest bałwochwalca, nie ma udziału w Królestwie Chrystusowym i Bożym.^a

6Niech was nikt nie zwodzi pustymi słowami,^a bo z ich powodu gniew Boży^b

przychodzi na synów nieposłuszeństwa.^c[6] 7Nie bądźcie więc ich

wspólnikami. 8Niegdyś bowiem byliście ciemnością,^a a teraz — światłem w

Panu;^a postępujcie jak dzieci światła,^a 9gdyż owoc^a światła jest we wszelkiej

dobroci i sprawiedliwości, i prawdzie. 10Badajcie, co jest miłe Panu^a 11i nie

uczestniczcie w bezowocnych uczynkach ciemności,^a ale je raczej karćcie,^b

12bo o tym, co się potajemnie wśród nich dzieje, wstyd i mówić; 13wszystko

to zaś obnażone staje się jawne dzięki światłu;^a 14wszystko bowiem, co jest

ujawniane, jest światłem. Dlatego mówi:

       Obudź się, który śpisz,^a
I powstań z martwych,^b
A zajaśnieje ci Chrystus. ^c[7]

Mądrość w życiu codziennym

15Patrzcie więc uważnie, jak postępujecie, nie jak niemądrzy, ale jak mądrzy,^a

16wykupując czas,^a gdyż dni są złe.^b 17Dlatego nie bądźcie nierozsądni, ale

starajcie się zrozumieć, co jest wolą Pana.^a 18I nie upijajcie się winem,^a w

którym jest rozwiązłość, lecz bądźcie napełniani w Duchu,^b[8] 19zwracając się

do siebie w psalmach, hymnach i natchnionych pieśniach, śpiewając i grając w

swoim sercu Panu,^a 20dziękując^a zawsze za wszystko Bogu i Ojcu w imieniu

naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

Chrześcijańskie małżeństwo

21Podporządkowani sobie nawzajem^a w bojaźni Chrystusowej,[9] 22żony

własnym mężom jak Panu,^a 23bo mąż jest głową żony,^a jak i Chrystus Głową

Kościoła^b — On sam, Zbawca ciała; 24toteż jak Kościół podporządkowuje

się Chrystusowi, tak i żony mężom we wszystkim. 25Mężowie, kochajcie

swoje[10] żony,^a jak i Chrystus ukochał Kościół i wydał za niego samego

siebie,^b 26aby go uświęcić,^a oczyściwszy kąpielą[11] wodną^b w słowie^c, 27aby

sam sobie stawić Kościół [ozdobiony] chwałą, nie mający plamy ani

zmarszczki, ani żadnej z tych rzeczy, ale żeby był święty i nieskalany.^a 28Tak

też mężowie powinni kochać swoje żony, jak własne ciała. Kto kocha swoją

żonę, kocha samego siebie. 29Gdyż nikt nigdy swego ciała nie miał w

nienawiści, ale je żywi i ogrzewa^a — jak i Chrystus Kościół, 30bo jesteśmy

członkami Jego ciała.^a 31Właśnie dlatego opuści człowiek ojca i matkę, i

połączy się ze swą żoną, a będą ci dwoje jednym ciałem.^a[12] 32Wielka to

jest tajemnica,^a ja zaś odnoszę to do Chrystusa i do Kościoła.^b 33A zatem i

wy z osobna, niech każdy kocha swoją żonę, jak siebie samego, a żona niech

szanuje swojego męża.

---

[1]    Bądźcie, gr. gi,nesqe (gineste) oddaje ideę stawania się, a więc: Stańcie się…; używa się tego słowa jednak również dla wyrażenia cechy charakterystycznej (Friberg, BW 5).

[2]    Lub: prowadźcie życie… por. Rz 8,4; Gal 5,16; Kol 4,5.

[3]    Niemal równie prawdopodobny jest w tym miejscu zaimek was (zob. NET 623).

[4]    Rz 3,25; 1 J 2,2.

[5]    Lub: nieprzyzwoitość.

[6]    Hebraizm oznaczający ludzi nieposłusznych.

[7]    Iz 26,19; 51,17; 60,1.

[8]    Napełniani w Duchu, czyli napełniani (1) pełnią Bożą (Ef 3,19); (2) Chrystusem (Ef 4,11); (3) napełniani przez Chrystusa, za pośrednictwem Ducha pełnią Bożą (NET 625).

[9]    Participia wierszy 19-21 opisują skutki napełnienia w Duchu. Niektórzy łączą wiersz 21 z 19 i 20. Idąc w tym wypadku za najwcześniejszymi świadectwami, które pomijają wyrażenie: niech będą podporządkowane lub podporządkowujcie się, łączymy wiersz 21 z dalszymi (NET 626).

[10] Rodzajnik został przetłumaczony za pomocą zaimka dzierżawczego (Wallace, Exegetical Syntax, 215).

[11] Kąpiel: najczęstsze znaczenie tego słowa od Homera począwszy, łączy się z miejscem do kąpania (np. basenu z wodą), chociaż niektóre przypadki zdają się oznaczać samą czynność kąpania (Robertson BW5).

[12] 1 Mjż 2,24.

Rozdział 2

Ratunek — tylko w Chrystusie,
tylko z łaski i tylko przez wiarę

2

1A was, którzy byliście martwi w waszych upadkach i grzechach,^a 2

w których niegdyś żyliście^a[1] zgodnie z dobą tego świata,^b według

zarządcy władzy sfery powietrza,  ducha,^c który teraz działa w synach

nieposłuszeństwa,^d[2] 3wśród których i my wszyscy obracaliśmy się niegdyś w

żądzach naszego ciała,^a spełniając pragnienia ciała oraz myśli, i byliśmy z

natury dziećmi gniewu,^a[3] tak jak pozostali; 4jednak Bóg, który jest bogaty w

miłosierdziu,^a przez wielką swoją miłość, którą nas ukochał,^b 5i to nas, którzy

byliśmy umarli w upadkach,^a ożywił^b wraz z Chrystusem — łaską zbawieni

jesteście^c — 6i wraz z Nim wzbudził,^a i wraz z Nim posadził w okręgach

niebieskich^b w Chrystusie Jezusie, 7aby ukazać w nadchodzących wiekach

nadzwyczajne bogactwo swojej łaski w dobroci względem nas^a w Chrystusie

Jezusie. 8Gdyż łaską^a jesteście zbawieni, przez wiarę,^b[4] i to nie z was — to

dar Boga;^c 9nie z uczynków,^a aby się ktoś nie chlubił.^b 10Jego bowiem

dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie^a do dobrych czynów;^b Bóg

przygotował je już wcześniej, abyśmy w nich wiedli życie.^c

Nowe życie, nowe obietnice i nowe zasady

11Dlatego pamiętajcie, że wy, niegdyś poganie w ciele,^a nazywani

nieobrzezaniem^b przez tych, których nazywają obrzezaniem od [znaku]

dokonanego ręką na ciele,^c 12że byliście w tamtym czasie bez Chrystusa,

oddzieleni od społeczności Izraela i obcy przymierzom obietnicy,^a nie mający

nadziei^b i bez Boga na tym świecie. 13Teraz zaś, w Chrystusie Jezusie, wy,

którzy niegdyś byliście daleko, zostaliście sprowadzeni blisko^a we krwi

Chrystusa.^b 14On bowiem jest naszym pokojem,^a który z dwojga uczynił

jedno,^b gdy usunął mur podziału, wrogość — kosztem swego ciała. 15On

zniósł Prawo przykazań [zawarte] w postanowieniach,^a aby stworzyć w sobie

samym z dwóch jednego nowego człowieka,^b czyniąc pokój, 16i obu

pojednać z Bogiem^a w jednym ciele^b przez krzyż, na którym zniszczył

wrogość. 17A gdy przyszedł, głosił pokój wam [pochodzącym] z daleka, i

pokój tym z bliska,^a 18gdyż przez Niego mamy dostęp do Ojca,^a jedni i

drudzy w jednym Duchu.^b 19Tak więc nie jesteście już obcymi i

przychodniami,^a lecz współobywatelami świętych^b i domownikami Boga,^c

20zbudowani na fundamencie apostołów i proroków,^a podczas gdy jego

kamieniem węgielnym jest Chrystus Jezus,^b 21w którym cała budowla razem

spojona wyrasta na święty przybytek w Panu,^a 22w którym i wy razem się

budujecie na mieszkanie Boga^a w Duchu.^b

---

[1]    Lub: chodziliście, prowadziliście życie.

[2]    Synowie nieposłuszeństwa — idiom semicki odnoszący się do ludzi nieposłusznych.

[3]    Dzieci gniewu — idiom semicki odnoszący się do ludzi przeznaczonych na gniew.

[4]    Gal 3,26; Ef 3,17.

Rozdział 1

Pozdrowienie

1

1Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa,^a do świętych,^a[1]

którzy są w Efezie^c[2] i wiernych w Chrystusie Jezusie:^d 2Łaska[3] wam

i pokój^a od Boga, naszego Ojca^b i Pana^c Jezusa Chrystusa.

Chrystus sumą błogosławieństw

3Błogosławiony^a [niech będzie] Bóg i Ojciec^b naszego Pana Jezusa Chrystusa,

który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w okręgach

niebieskich^c — w Chrystusie;[4] 4zgodnie z tym, jak nas w Nim sobie wybrał^a

przed założeniem świata,^b abyśmy byli święci i nienaganni^c[5] przed Jego

obliczem, w miłości;^d 5przeznaczył^a[6] nas dla siebie do synostwa^b przez

Jezusa Chrystusa według upodobania^c swojej woli,^d 6dla uwielbienia^a chwały^b

swojej łaski,^c którą obdarzył nas w Umiłowanym,^d 7w którym mamy

odkupienie^a przez Jego krew,^b odpuszczenie upadków,^c według bogactwa

Jego łaski,^d 8którą nam hojnie okazał we wszelkiej mądrości^a i zrozumieniu,

9gdy oznajmił nam tajemnicę^a swojej woli według swojego upodobania,^b

które w Nim powziął,^c 10w ramach planu^a pełni czasów,^b aby połączyć[7]

wszystko w Chrystusie^c — to, co na niebiosach, i to, co na ziemi^d — w Nim

samym, 11w którym też otrzymaliśmy dziedzictwo,^a jako przeznaczeni^b

zgodnie zamiarem Tego, który sprawia wszystko według postanowienia

swojej woli,^c 12abyśmy istnieli dla uwielbienia Jego chwały^a, my, którzy już

wcześniej złożyliśmy nadzieję w Chrystusie. 13W którym i wy, gdy

usłyszeliście Słowo prawdy^a, ewangelię waszego zbawienia — w którym też

uwierzyliście — zostaliście zapieczętowani^b obiecanym^c Duchem Świętym,

14który jest rękojmią^a naszego dziedzictwa,^b do [czasu] odkupienia^c

własności,^d dla uwielbienia Jego chwały.^e

Modlitwa wdzięczności, troski i zachwytu

15Dlatego i ja, odkąd usłyszałem o waszej wierze w Panu Jezusie i o miłości

do wszystkich świętych,^a 16nie przestaję dziękować za was i wspominać was

w moich modlitwach,^a 17aby Bóg naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec

chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w [dogłębnym] poznaniu Jego,^a

18abyście, mając oświecone[8] oczy swego serca,^a zobaczyli, jaka jest

nadzieja waszego powołania,^b jakie bogactwo chwały^c Jego dziedzictwa w

świętych^d 19i jak nadzwyczajna wielkość Jego mocy względem nas,^a

wierzących zgodnie z działaniem potęgi Jego siły,^b 20którą wykazał w

Chrystusie, gdy Go wzbudził z martwych^a i posadził po swojej prawicy^b w

okręgach niebieskich^c 21ponad wszelką zwierzchnością i władzą, i mocą, i

panowaniem,^a i wszelkim imieniem,^b które można by wymienić, nie tylko w

tym wieku, ale i w nadchodzącym;^c 22i wszystko poddał pod Jego stopy,^a a

Jego ustanowił ponad wszystkim Głową^b Kościoła^c — 23ten jest Jego

ciałem,^a pełnią Tego, który sam wszystko we wszystkim wypełnia.^b

---

[1]    Święty, gr. hagios, czyli oddzielony (od czegoś, i poświęcony do czegoś), to człowiek, który odwrócił się od świata i poświęcił Bogu. W tym sensie świętym lub oddanym jest każdy chrześcijanin.

[2]    Najwcześniejsze manuskrypty nie zawierają nazwy miasta: Efez. Niewykluczone, że List ten był listem okólnym. Zob. NET 614.

[3]    Słowa łaska Paweł używa ponad 100 razy.

[4]    Chrystus skupia w sobie wszelkie błogosławieństwo niebios. Błogosławieństwa tego udziela nam Bóg jako kochający, hojny i niewyczerpanie twórczy wobec swojego stworzenia. Błogosławieństwo to oznacza: (1) w. 4: wybranie nas do niepospolitości (Mt 5:44-48) i mistrzostwa. (2) w. 5: przeobrażenie nas w synów i córki Boga (1 J 3,9); (3) w. 7: odkupienie od grzechu przez poświęcenie Jego życia (jesteśmy bowiem zaprzedani grzechowi: Rz 7:14; 12:1-2; Tt 1:15); (4) w. 7: odpuszczenie grzechów według bogactwa łaski a nie skąpstwa; (5) w. 8: obdarzenie nas — według bogactwa łaski — wszelką mądrością i roztropnością; (6) w. 11: obdarzenie nas udziałem w boskości, abyśmy byli odzwierciedleniem Jego chwały (7) w. 13 i 14: obdarzenie nas Duchem Świętym w sensie zapowiedzi nastania pełni; (8) w. 10: Ostateczne odkupienie, czyli wyzwolenie z niewoli skażenia i odkupienie naszego ciała (Rz 8:18-23); (9) w. 10: Dopuszczenie do społeczności z niebem.

      Błogosławieństwo to stało się dostępne wraz z narodzeniem się Chrystusa i dopełni się wraz z Jego powtórnym przyjściem: w. 10.

[5]    Jd 24; Ef 5:7; Kol 1:22; 2 P 3:14.

[6]    Lub: przez przeznaczenie nas… lub: ponieważ przeznaczył nas…

[7]    Lub: zsumować wszystko (podobnie jak w Rz 13:9); lub: podporządkować wszystko jednej Głowie.

[8]    oświecone, gr. pefwtisme,nouj (pefotismenus): participium perfecti passivi ma w NT zwykle znaczenie przyczynowe, a zatem: ponieważ oświecone są oczy waszego serca…